Ο Άγιος Δημήτριος καταγόταν από την Σαμαρίνα , έζησε επί Τουρκοκρατίας και ήταν μοναχός. Αναλογιζόμενος όμως με πόνο την κακή πνευματική κατάσταση των Ελλήνων τότε αλλά και τις διώξεις και τους εξευτελισμούς που υφίσταντο, βγήκε από το μοναστήρι του και διέτρεχε τα χωριά κηρύττοντας τον λόγο του Θεού, νουθετώντας και παρηγορώντας τους Χριστιανούς.
Εκείνη την εποχή τα πράγματα ήταν ιδιαίτερα οξυμένα, εξαιτίας του κινήματος του παπα – Βλαχάβα. Επειδή μιλούσε για την Βασιλεία του Θεού κατηγορήθηκε ο Άγιος ως στασιαστής και οδηγήθηκε σιδηροδέσμιος μπροστά στον Αλή Πασά, διότι οι Τούρκοι το ”περί της Βασιλείας του Θεού” κήρυγμα, το αντιλαμβάνονταν με κοσμικό ανατρεπτικό περιεχόμενο.
Ο Αλή Πασάς ανέκρινε τον μάρτυρα και ο Άγιος κρατούσε στο στήθος του ένα εικόνισμα της Παναγίας. Επειδή ο Αλή Πασάς δεν κατάφερε αυτό που ήθελε, διέταξε να βασανιστεί ο Άγιος μπροστά του, λέγοντάς του ειρωνικά:
– Ας δούμε αν θα σε υπερασπιστεί τώρα η Παναγία…
Οι δήμιοι έφεραν τον μοναχό στα πόδια του τυράννου που τον έφτυσε καταπρόσωπο. Του απέσπασαν την Αγία εικόνα, του έμπηξαν αιχμηρές σφήνες από καλάμια στα νύχια των χεριών και των ποδιών και του διαπέρασαν τους βραχίονες. Από το στόμα του μάρτυρος βγήκαν οι λέξεις:
– Κύριε ελέησον τον δούλον σου, Βασίλισσα των ουρανών ικέτευε υπέρ ημών.
Στη συνέχεια έσφιξαν γύρω από το κεφάλι του αλυσίδα από οστά, διατάζοντάς τον να καταδώσει τους συντρόφους του και να αρνηθεί την πίστη του. Η αλυσίδα έσπασε από το δυνατό σφίξιμο, ο μάρτυρας όμως δεν δυσανασχετεί, μόνο λυπάται που οι βασανιστές του βρίζουν τον Χριστό και την Παναγία. Στη συνέχεια τον έριξαν στη φυλακή.
Την επομένη τον κρέμασαν από τα πόδια και άναψαν κάτω από το κεφάλι του φωτιά ώστε να καίγεται το δέρμα της κεφαλής και να πνίγεται από τον καπνό. Τον κατέβασαν τελικά φοβούμενοι μήπως πεθάνει γρήγορα. Τον ξάπλωσαν κάτω και τον πλάκωσαν με ένα βαρύ τραπέζι πάνω στο οποίο ανέβηκαν και πηδούσαν για να συντριβούν τα οστά του. Τέλος τον θανάτωσαν με άλλο μαρτύριο. Τον έχτισαν μέσα σε ένα τοίχο, αφήνοντας έξω μόνο το κεφάλι για να αναπνέει και τον έτρεφαν μάλιστα για να παρατείνουν την αγωνία του.
Έζησε στο μαρτύριο αυτό δέκα ημέρες. Παρέδωσε την αγία του ψυχή με τα λόγια του Αγίου μάρτυρος Βαβύλα, Επισκόπου Αντιοχείας:
– Επίστρεψον, ψυχή μου, εις την ανάπαυσίν σου, ότι ο Κύριος ευηργέτησέ σε.
Ο Άγιος Δημήτριος μαρτύρησε στα Ιωάννινα το έτος 1808. Από το μαρτύριο συγκλονίστηκε ένας από τους παρόντες μωαμεθανούς, πίστεψε στον Χριστό, βαπτίστηκε και έλαβε το όνομα Γεώργιος. Συνελήφθη στο Αγρίνιο από τους ανθρώπους του Αλή Πσά και έλαβε τόσο φρικτό θάνατο, που δεν τολμά να το αναφέρει κανείς!!!…
