Μιλά στην «ΕτΔ» ο νέος πρόεδρος της «Ελπίδας» Αμπελώνα Ιωάν. Γιαννόπουλος
Θεωρώ τιμή μου που με τη συμμετοχή μου στην 1η Εθελοντικη Αιμοδοσία που πραγματοποιήθηκε στον Αμπελώνα στις 12 Μαΐου 1991 ύστερα από την ιστορική και με αριθμό 55/1991, ομόφωνη απόφαση του τότε δημοτικού συμβουλίου, υπήρξα ένας από τους 58 πρώτους Εθελοντές Αιμοδότες που ξεκινήσαμε την εθελοντική αιμοδοσία στον Αμπελώνα και που με την πρωτοβουλία μας αυτή στηρίχτηκε, ανδρώθηκε και μεγαλούργησε ο θεσμός αυτός στην πόλη μας. Στη συνέχεια, υπήρξα ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου <<Η ΕΛΠΙΔΑ>> όταν στις 4 Ιουνίου 2000, πήραμε μαζί με 30, εθελοντές αιμοδότες της πόλης μας, την απόφαση για την Ιδρυση και λειτουργία του εν λόγω Συλλόγου με τη νομική υπόσταση που σήμερα έχει. Τέλος, τη διετία 2017-2018 έγινα μέρος του Δ/Σ, έχοντας την ιδιότητα του ταμία.
Συνέντευξη στον Κώστα Τσόλα
- Κύριε Γιαννόπουλε, διαδεχτήκατε στην προεδρία της «Ελπίδας» έναν άνθρωπο ο οποίος οραματίστηκε όλη αυτή τη δράση και με τον προσωπικό του αγώνα αλλά και τη στήριξη του κόσμου η «Ελπίδα» είναι σήμερα ένας από τους πρώτους συλλόγους εθελοντικής αιμοδοσίας στη χώρα. Είναι βαριά αυτή η κληρονομιά που παραλάβατε;
Πράγματι, στις 29-1-2019 στη συνεδρίαση του Δ/Σ ομόφωνα τα μέλη του και αφού ο κ. Παπαϊωάνου δήλωσε ότι, δεν επιθυμούσε να συνεχίσει πλέον στο τιμόνι του συλλόγου με πρότειναν για το αξίωμα του Προέδρου. Θεωρώ μεγάλη τιμή την πρόταση τους και αντιλαμβάνομαι ότι αναλαμβάνω μεγάλη ευθύνη απέναντί τους και απέναντι σ’όλα τα μέλη του συλλόγου μας, δεδομένης της μεγάλης παρακαταθήκης πρωτοβουλιών και δράσεων και του ιδιαίτερα σημαντικού έργου που αφήνει ο μέχρι χθες Προέδρός μας που κατατάσσουν το Συλλογό μας σε έναν απ’τους σημαντικότερους στη χώρα μας μεταξύ των μελών της Π.Ο.Σ.Ε.Α. Με τους συνεργάτες μου στο Δ/Σ πορευόμαστε με τις αρχές και τα οράματα του Προέδρου μας απ’τον οποίο, εγώ προσωπικά στη μακροχρόνια συνεργασία που είχα μαζί του -και ως δημοτικός σύμβουλος- πήρα πολλά θετικά στοιχεία όπως αυτά της συνέπειας, της υπευθυνότητας, της εργατικότητας και της αποτελεσματικότητας σ’ότι αναλαμβάνω να κάνω. Ελπίζω, λοιπόν, να κρατήσουμε το Σύλλογο στα επίπεδα που σήμερα είναι και με τη βοήθεια και την ανταπόκριση των συνδημοτών μας να κάνουμε κάτι παραπάνω, προς όφελος πάντα των συνανθρώπων μας και ΜΟΝΟ!
- Ποιες θα είναι οι δικές σας προτεραιότητες, ποιο το δικό σας όραμα τι καινούργιο φέρνετε στην εθελοντική αιμοδοσία στον Αμπελώνα, αλλά και γενικότερα;
Αναφορικά με τις προτεραιότητες, εκτός των ήδη προγραμματισμένων από το προηγούμενο Δ/Σ αυτό που προέχει είναι η ακόμα περισσότερες πρωτοβουλίες και δράσεις, που θα συμβάλλουν αποφασιστικά στην παραπέρα καλλιέργεια και διάδοση της ιδέας της εθελοντικής αιμοδοσίας στην πόλη μας και γενικότερα στο Δήμο μας. Για την πραγμάτωση των στόχων αυτών σε συνεργασία με τους κυρίους Διευθυντές όλων των σχολείων του Αμπελώνα (Δημοτικά 1ο, 2ο, 3ο και φυσικά Γυμνάσιο και Λύκειο) και με το σύλλογο Γονέων και κηδεμόνων του Λυκείου, τους οποίους δράττομαι της ευκαιρίας να τους ευχαριστήσω για την άριστη συνεργασία και την πολύ μεγάλη τους συμβολή στις προσπάθειες και δράσεις του συλλόγου μας, προγραμματίσαμε μια σειρά εκδηλώσεων τον ερχόμενο Απρίλιο και Μαϊο που περιλαμβάνουν ομιλίες σχετικές με το σκοπό και τη σημασία του εθελοντισμού και της αιμοδοσίας, από τη Διευθύντρια του Κέντρου Αιμοδοσίας του Γ.Ν. Λάρισας κ. Μαίρη Χατζητάκη την οποία, επίσης, θέλω να ευχαριστήσω για τη συνεργασία μας και τη μεγάλη της προσφορά στην αιμοδοσία όλου του νομού όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και παρουσίαση των εκδηλώσεων και των δραστηριοτήτων του συλλόγου μας. Αποκορύφωμα, βέβαια, όλων αυτών θα είναι ο 6ος ποδηλατικός γύρος του Αμπελώνα με τη συμμετοχή των μαθητών των τριών τάξεων όλων των δημοτικών σχολείων της πόλης και φυσικά όλων των μαθητών του Γυμνασίου και του Λυκείου με παράλληλη συμμετοχή, όπως άλλωστε και στην αντίστοιχη διοργάνωση των προηγούμενων χρόνων, δασκάλων, καθηγητών και άλλων συνδημοτών μας και όχι μόνο που θέλουν να συμμετάσχουν σ’αυτόν. Σημειώνω δε ότι ο φετινός ποδηλατικός γύρος που έχει προσδιοριστεί για την Παρασκευή 10 Μαΐου για πρώτη φορά, συνδιοργανώνεται με την Περιφέρεια Θεσσαλίας, η οποία θα καλύψει κι ένα σημαντικό μέρος του κόστους της εν λόγω διοργάνωσης. Παράλληλα, προγραμματίζουμε εκδηλώσεις, ημερίδες και με άλλους φορείς και συλλόγους της πόλης μας. Το όραμά μας, λοιπόν, είναι μέσα απ’αυτές τις δραστηριότητες και δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στο νέο πληθυσμό γι’αυτό αξιοποιούμε τα σχολεία προτίστως με τους μαθητές, ώστε να ευαισθητοποιήσουμε και να πείσουμε, όσο περισσότερους συνδημότες μας -γυναίκες και άνδρες- να γίνουν εθελοντές αιμοδότες.
- Πόσες είναι οι ανάγκες σε αίμα στην Ελλάδα; Καλύπτονται στο σύνολό τους από τους Εθελοντές Αιμοδότες ή έχουμε έλλειψη;
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία οι ανάγκες για αίμα στη χώρα μας ανέρχονται στις 650.000 μονάδες το χρόνο. Από αυτές οι 110.000 μονάδες, αφορούν παιδιά με Μεσογειακή Αναιμία, ιδιαίτερα αυξημένη στην Ελλάδα. Άλλες 220.000 μονάδες το 1/3 δηλαδή χορηγούνται σε τραυματίες σε κάποιο τροχαίο ή άλλο ατύχημα. Ενώ οι υπόλοιπες 320.000 μονάδες διατίθενται σε ασθενείς με άλλα προβλήματα υγείας για την αντιμετώπιση των οποίων επιβάλλεται να υποβληθούν σε κάποια χειρουργική επέμβαση, για την οποία είναι απαραίτητη η μετάγγιση αίματος. Οι πηγές προέλευσης του αίματος είναι: 328.000 από συγγενικό περιβάλλον, δηλαδή 51%, 296.000 από εθελοντική αιμοδοσία, δηλαδή 45% και 26.000 από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, δηλαδή 4%. Όπως δείχνουν τα παραπάνω στοιχεία δυστυχώς, ακόμη και σήμερα δεν έχουμε καταστεί αυτάρκης ως χώρα σε αίμα, αφού εισάγουμε αίμα από τον Ελβετικό Ερυθρό Σταυρό, όταν στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης το ποσοστό της εθελοντικής αιμοδοσίας αγγίζει το 90-100 και 105% σε κάποιες, στην Ελλάδα αυτό κυμαίνεται από 44-47% ΜΟΝΟ, γεγονός ασφαλώς που δεν μας τιμά ως Χώρα και ως Λαό.
- Γιατί πρέπει οι συνάνθρωποί μας να γίνουν εθελοντές αιμοδότες. Επίσης πού βρίσκεται η εθελοντική αιμοδοσία στον Αμπελώνα και την περιοχή μας;
Με την ερώτησή σας αυτή μου δίνετε την ευκαιρία με πολύ λίγα λόγια να περάσω το μήνυμα αυτό στους νέους, κυρίως, από την ηλικία των 18 ετών, αλλά και σ’όλους τους υγιείς συνδημότες μας μέχρι την ηλικία των 62 ετών, που για διάφορους λόγους δεν έχουν μέχρι σήμερα γίνει εθελοντές αιμοδότες. Λέμε, λοιπόν, προς όλους αυτούς ότι δεν πρέπει να ξεχνούν ποτέ ότι όλοι μας, που σήμερα είμαστε υγιείς, αύριο μπορεί να χρειαστούμε οι ίδιοι αίμα γιατί δυστυχώς, η ζωή φέρνει και δυσάρεστες εκπλήξεις και καταστάσεις. Γιατί το Αίμα δεν πωλείται, δεν αγοράζεται και δυστυχώς, παρά την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας δεν παρασκευάζεται σε κάποιο εργαστήριο. Υπάρχει μόνο όταν κάποιοι υγιείς άνθρωποι το προσφέρουν με την καρδιά τους για τον άρρωστο συνάνθρωπό μας. Για όλους τους παραπάνω λόγους, λέμε σε όλους αυτούς τους συνδημότες μας: Να πάρουν -ΤΩΡΑ- τη μεγάλη απόφαση και να δώσουν λίγο από το πολύτιμο και ζωογόνο αίμα τους. Θα νιώσουν έτσι και την ικανοποίηση της προσφοράς, έχοντας κάνει την καλύτερη πράξη αλτρουϊσμού και αγάπης. Αναφορικά τώρα με το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, σημειώνω ότι ο αιμοδοτικός πληθυσμός στον πρώην Δήμο Αμπελώνα, δυστυχώς, μειώνεται με βάση πάντα τα στατιστικά στοιχεία του συλλόγου μας. Σκεφτείτε ότι ο μέσος όρος στην προ κρίσης εποχή, η οποία κρίση είχε ως φαίνεται πέρα από τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις, ήταν περίπου 350 μονάδες αίματος ετησίως στις αιμοληψίες του Αμπελώνα, των Δελερίων και της Ροδιάς και σήμερα, μόλις που φθάνουμε τις 300 μονάδες στις αντίστοιχες αιμοληψίες, υπολογίζοντας και τον αριθμό αιμοληψιών του Συλλόγου Γυναικών Βρυοτόπου που δεν εντάσσονται στο σύλλογό μας, αλλά λειτουργούν αυτόνομα. Παρά το γεγονός αυτό, όμως, ο αριθμός αυτός είναι σημαντικός, διότι χωρίς την ύπαρξη του συλλόγου μας δεν θα συγκεντρώνονταν αυτές οι μονάδες αίματος και γι’αυτό ευχαριστούμε θερμά, όλους αυτούς τους αιμοδότες άνδρες και γυναίκες που στηρίζουν την προσπάθεια του συλλόγου μας, δίνοντας ανιδιοτελώς και μόνο εθελοντικά το πολύτιμο αίμα τους για τη σωτηρία συνανθρώπων μας. Δυστυχώς, όμως, παρά τον παραπάνω αναφερόμενο αριθμό μονάδων αίματος δεν καλύπτουμε τις ανάγκες του πρώην Δήμου Αμπελώνα αφού στατιστικά πάντα οι ανάγκες αίματος που αναλογούν στον πληθυσμό είναι 6% αυτού, πράγμα που σημαίνει ότι για τους περίπου 8.000 κατοίκους του πρωην Δήμου μας, χρειάζονται περίπου 500 μονάδες αίματος ετησίως. Συνεπώς, υπολειπόμαστε κατά 200 μονάδες αίματος. Τώρα, όσον αφορά στον πρώην Δήμο Τυρνάβου, συγκεντρώνονται ετησίως από όλους τους συλλόγους και τους φορείς που οργανώνουν αιμοληψίες περίπου 450 μονάδες αίματος, όταν με βάση το αναλογούν 6% του πληθυσμού, χρειάζονται 1.000 και πλέον μονάδες αίματος. Ασφαλώς η διαφορά αυτή καλύπτεται από τους λεγόμενους <<αναγκαστικούς αιμοδότες>> που αιμοδοτούν, προκειμένου να καλύψουν σε αίμα ανάγκες φίλων και συγγενών τους. Γι’αυτό, λοιπόν, βλέποντας αυτά τα στοιχεία με τους αριθμούς που παραπάνω παρέθεσα, καλούμε όλους τους υγιείς συνδημότες μας να συμβάλλουν στην προσπάθεια του συλλόγου μας, για συγκέντρωση περισσότερων μονάδων αίματος για να γίνουμε, επιτέλους, αυτάρκεις σε αίμα.
- Πότε και πώς μπορεί κάποιος να δώσει αίμα και να γίνει εθελοντής αιμοδότης; Χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία;
Δεν υπάρχει χρονικός ορίζοντας σ’αυτό. Όποτε ο καθένας με τη δική του ελεύθερη βούληση αποφασίσει να προσφέρει λίγο από το αίμα του μπορεί στις τακτικές αιμοδοσίες που πραγματοποιεί ο Συλλογός μας <<Η ΕΛΠΙΔΑ>> 4 φορές το χρόνο, δηλαδή κάθε Μ.Τρίτη, μέσα Ιουνίου και Σεπτεμβρίου και την τελευταία το Δεκέμβριο, αλλά και μόνος του ο καθένας, αν για οποιονδήποτε λόγο δεν επιθυμεί να πάρει μέρος στην Ομαδική Αιμοδοσία του συλλόγου μας, πηγαίνοντας στο Κέντρο Αιμοδοσίας του Γ.Ν. Λάρισας, αποκτώντας την κάρτα του εθελοντή αιμοδότη κι έτσι απλά να γίνει κι αυτός εθελοντής αιμοδότης. Πριν, όμως, πάει στο χώρο της αιμοδοσίας πρέπει να έχει υπόψην του τα παρακάτω:
– Να είναι και να αισθάνεται απόλυτα υγιής
– Να έχει ηλικία 18 έως 62 ετών
– Να είναι σωματικά και ψυχολογικά προετοιμασμένος
– Να έχει κάνει πρόσφατα μια εξέταση αίματος και να γνωρίζει ότι έχει καλό αιματοκρίτη (42 έως 54 οι άνδρες και 38 ως 46 οι γυναίκες).
– Να μην έχει υψηλή, αλλά ούτε χαμηλή πίεση.
– Να μη παίρνει φάρμακα, ανάλογα με το είδος του φαρμάκου τις 5 ή τουλάχιστον τις 3 τελευταίες μέρες.
– Να μην έχει πιει αλκοολούχα ποτά
Καλό είναι, όμως, να δηλώνεται στο γιατρό, τυχόν, πρόβλημα υγείας του αιμοδότη, ώστε να παίρνουμε πάντα κατάλληλο και ποιοτικό αίμα. Κλείνοντας, τέλος, τη συνέντευξη μας θέλω δηλώνοντας τη σημασία και την αξία της αιμοδοσίας να περιγράψω κάπως συνθηματικά για να περάσει σαν μήνυμα σε κάθε συμπολίτη μας, ότι για την επιτυχία αυτού του στόχου επιβάλλεται να προσπαθήσουμε όλοι μας. Ο καθένας με τον τρόπο του και από τη σκοπιά του.
Ο ένας δε φτάνει. Οι λίγοι δεν αρκούν Χρειάζονται πολλοί. Χρειαζόμαστε όλοι! Ας γίνει επιτέλους συνείδηση όλων μας: Κάθε σπίτι, κάθε οικογένεια κι ένας ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΑΙΜΟΔΟΤΗΣ.
Πηγή: Εφημερίδα Ελευθερία