Ομιλία του Προέδρου του ΕΚΝΛ, Τάσου Τσιαπλέ, στην απεργιακή συγκέντρωση – 28/11/2018
Σήμερα απεργούμε κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, κόντρα στην υποβάθμιση ή και αποσιώπηση της απεργίας του ΕΚΝΛ από αρκετά ΜΜΕ, στην προσπάθεια παρεμπόδισης της προβολής του καλέσματος του ΕΚΝΛ από την δημοτική αρχή Λάρισας, που παρ’ ότι δυο φορές παρεμβήκαμε, συνέχιζε να κατεβάζει τα απεργιακά πανώ του ΕΚΝΛ, τα οποία φαίνεται ενοχλούν, όχι όμως άλλα εταιρειών.
Κόντρα στην προσπάθεια κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαικά στρώματα από τις αιτίες των προβλημάτων, που δεν είναι άλλες από το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα και τις πολιτικές στήριξής του που εφαρμόζουν και οι δυο τους και όλα τα αστικά κόμματα. Κόντρα στην καλλιέργεια νέων αυταπατών πώς αυτοί θα μας σώσουν, αρκεί να κερδίσουν τις εκλογές και να δείξουμε υπομονή, να στήσουν μια πόλωση πέρα από τα προβλήματα, κατηγορώντας ο ένας τον άλλο ποιος έχει τα περισσότερα σκάνδαλα, κρύβοντας ότι αυτά είναι δημιούργημα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, που στηρίζουν, γιατί σκοπός του είναι το καπιταλιστικό κέρδος και όχι η ικανοποίηση των λαικών αναγκών.
Εμείς βάλαμε στην προμετωπίδα της απεργίας, τα δίκαια αιτήματα και τις διεκδικήσεις που αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, την καταδίκη της αντιλαϊκής επίθεσης της κυβέρνησης, της Ε.Ε, του ΔΝΤ και των επιχειρηματικών ομίλων, που τσακίζει τη ζωή και τα δικαιώματά μας, και όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου όπως κάνει συγκαλυμμένα ή ανοιχτά, η ξεπουλημένη πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, που αποτελείται από τους εργοδοτικούς-κυβερνητικούς συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΑ.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, υπονόμευσε εξ’ αρχής την απεργία, που δεν την ήθελε και αρνιόταν αρχικά να την κηρύξει, αλλά αναγκάστηκε να το κάνει μετά το μεγάλο απεργιακό μέτωπο που διαμορφώθηκε με τις αποφάσεις 27 Ε.Κ και Ομοσπονδιών και 300 περίπου σωματείων, όπως κάνει χρόνια τώρα, μιας και έχει πάρει διαζύγιο από τα ταξικά συμφέροντα των εργατών, τους καημούς και τις αγωνίες τους. Γι’ αυτό κάνουν απεργοσπασία, βάζουν αιτήματα στα μέτρα εργοδοσίας και κυβέρνησης, καλλιεργούν την μοιρολατρία και την ηττοπάθεια.
Οι εργοδοτικοί-κυβερνητικοί συνδικαλιστές στη ΓΣΕΕ και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν ασχολούνται πλέον με την οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης, αλλά έχουν ξεσαλώσει στις νοθείες στις εκλογές στα συνέδρια μιας σειράς Ε.Κ και Ομοσπονδιών, για να ελέγχουν την ΓΣΕΕ και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ώστε να είναι ήσυχοι εργοδότες και κυβέρνηση. Έφτασαν μάλιστα στο άθλιο σημείο να ξαναβάλουν σε συνεργασία με την κυβέρνηση, την αστυνομία μέσα στα συνδικάτα, για να τους προστατέψουν στις νοθείες τους.
Να ξέρουν καλά ότι δεν θα τους περάσει, ούτε η απερίγραπτη νοθεία, ούτε το μπάσιμο της αστυνομίας στα σωματεία, ούτε η καθυπόταξη του σ.κ και των εργαζομένων στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της. Θα βρίσκουν παντού μπροστά τους τις ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που δίνουν τη μάχη για την ανασύνταξη του εργατικού σ.κ, για την ανάπτυξη των αγώνων για τη διεκδίκηση της ικανοποίησης των εργατικών-λαικών αναγκών.
Αυτές οι ταξικές δυνάμεις της πλειοψηφίας της διοίκησης του ΕΚΝΛ και των ταξικών σωματείων, οργάνωσαν και την σημερινή απεργία. Για μας η απεργία «δεν έφαγε τα ψωμιά της», όπως λένε οι εργοδοτικοί-κυβερνητικοί συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ, που έχουν πει Ναι σε όλα, όσα θέλει το κεφάλαιο, η Ε.Ε και κάθε κυβέρνηση.
Για μας, μόνο η δύναμη της οργάνωσης στα σωματεία, της συλλογικής ταξικής πάλης, μπορεί να δώσει ελπίδα και προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον.
Αρκετά ματώσαμε για τα κέρδη των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Εμείς απεργούμε σήμερα διεκδικώντας:
Μονομερή ολοσχερή διαγραφή του χρέους. Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων και μέτρων, των μνημονίων με Ε.Ε, ΔΝΤ, ΕΚΤ.
Να καταργηθεί ο νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου, που ψήφισαν μαζί ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, Λεβέντης και καθορίζει τον κατώτατο μισθό με νόμο η κυβέρνηση. Άμεση επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Να καταργηθεί το αντεργατικό πλαίσιο που αφορά τις ΣΣΕ. Άμεση επαναφορά και υποχρεωτικότητα όλων των ΣΣΕ, σε όλες τις επιχειρήσεις, για όλους τους εργαζόμενους. Ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές.
Να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές εργασίας. Πλήρη, σταθερή εργασία για όλους, με 7ωρο– 35ωρο– 5θήμερο. Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας, Κοινωνική Ασφάλιση, Υγεία και Ασφάλεια στη δουλειά.
Επίδομα 600 ευρώ το μήνα, σε όλους τους ανέργους, για όλο το διάστημα της ανεργίας. Κανένας άνεργος χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε ανέργους, απλήρωτους εργαζόμενους.
Απαγόρευση πλειστηριασμών σπιτιών για τις εργατικές – λαϊκές οικογένειες. Κατάργηση του νόμου που απελευθερώνει τις κατασχέσεις για χρέη στις τράπεζες, το δημόσιο, τους δήμους ακόμα για 500 ευρώ. Να ψηφιστεί τώρα νόμος που θα προστατεύει την κύρια κατοικία. Να σταματήσουν οι διώξεις όσων αγωνίζονται για την προστασία της λαϊκής κατοικίας.
Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας. Όχι σε νέα μείωση του αφορολόγητου. Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ. Να φορολογούνται με 45% τα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.
Να καταργηθεί ο νόμος «Κατρούγκαλου». Και όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι και κάλυψη των απωλειών σε κύριες και επικουρικές συντάξεις. Επιστροφή της 13ης και 14ης σύνταξης σε όλους τους συνταξιούχους. Κατώτερη σύνταξη 600 ευρώ. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους και αγρότες, να μην ξεπερνούν τα 60 έτη για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες, ενώ για τα ΒΑΕ, τα 55 και 50.
Αποκλειστικά δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση για όλους. Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής των εργαζομένων στη δουλειά από ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, με ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης. Αποφασιστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Προστασία της μητρότητας.
Αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν υγεία, πρόνοια, παιδεία. Να γίνουν τώρα χιλιάδες προσλήψεις μόνιμων πλήρους απασχόλησης υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων που λείπουν στα δημόσια νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία, μόνιμου προσωπικού στους παιδικούς σταθμούς, στα ασφαλιστικά ταμεία.
Υποδομές & μέτρα προστασίας του λαού με αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, αντιπυρικά έργα. Δημόσιες δωρεάν υποδομές αθλητισμού και πολιτισμού, προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, δημόσιες δωρεάν κατασκηνώσεις για τις εργατικές οικογένειες.
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις, στην παράδοση του δημόσιου πλούτου στα μονοπώλια, στις επιπτώσεις στους εργαζόμενους με ένταση της εκμετάλλευσης και των απολύσεων, την αύξηση τιμών για τη λαϊκή οικογένεια σε ηλεκτρικό, νερό, εισιτήρια, τηλέφωνο, βασικά αγαθά.
Κανείς πλέον μετά από όσα ζήσαμε, δεν πρέπει να πιστεύει τα ψέματα της κυβέρνησης, για τέλος των μνημονίων, ότι σιγά-σιγά αρχίζει η επιστροφή όσων μας έκλεψαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ και η σημερινή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ότι μπαίνουμε στην «κανονικότητα». Είναι κοροϊδία και στοχεύουν στο να μας υποτάξουν στην άθλια ζωή που μας επέβαλαν να ζούμε για χάρη των συμφερόντων των εκμεταλλευτών μας, να μη αναπτύσσονται αγώνες που θα διεκδικούν την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών.
Ενώ μας έκλεψαν ολόκληρα καρβέλια, μοιράζουν ή υπόσχονται ψίχουλα, με το βλέμμα στραμμένο στις εκλογές, τόσο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όσο η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, για να νομιμοποιήσουν την κλοπή των καρβελιών. Οι εργάτες, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, τα φτωχά λαικά στρώματα και η νεολαία μας, να τους τιμωρήσουν και στις εκλογές, ενισχύοντας τους συνεπείς αγωνιστές που παλεύουν για την υπεράσπιση των ταξικών μας συμφερόντων.
Είναι υποκρισία και πρόκληση προς την εργατική τάξη και τους συνταξιούχους, αυτοί που ψήφισαν και διατηρούν τους πάνω από 700 μνημονιακούς νόμους, που δεν σκοπεύουν να τους καταργήσουν, να πουλάνε φιλεργατισμό, για να αρπάξουν ξανά την ψήφο εργαζομένων και συνταξιούχων.
Αν ενδιαφέρονταν για τους εργαζόμενους, γιατί αρνήθηκαν να ψηφίσουν στη Βουλή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μαζί με την Ν.Δ, το ΠΑΣΟΚ, τον Λεβέντη, το Ποτάμι και την Χ.Α, την πρόταση νόμου των 536 συνδικαλιστικών οργανώσεων, ανάμεσα σ΄ αυτές και του ΕΚΝΛ, με την οποία θα επανέρχονταν άμεσα ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ, οι ΣΣΕ και η υποχρεωτικότητά για όλους τους εργαζόμενους και επιχειρήσεις;
Γιατί δεν καταργούν τον ΕΝΦΙΑ, γιατί δεν αυξάνουν το αφορολόγητο στις 20.000 ευρώ, αλλά το μειώνουν στις 5.600 ευρώ;
Αν ενδιαφέρονταν για τους συνταξιούχους, γιατί δεν καταργούν τον νόμο Κατρούγκαλου και όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ; Γιατί δεν επιστρέφουν όλα όσα έκλεψαν από τις συντάξεις, την 13 και 14η σύνταξη και εμπαίζουν τους συνταξιούχους, που στέλνονται στον ΕΦΚΑ να κάνουν αιτήσεις που δεν τις εξετάζει κανείς, αφήνοντάς τους έρμαια στους μεγαλοδικηγόρους και άλλους επιτήδειους που τους πουλούν ελπίδα με αμοιβή;
Τα ψίχουλα σε βάθος τετραετίας, που μοιράζουν ή υπόσχονται ο κ. Τσίπρας, όπως και ο κ. Μητσοτάκης, με το βλέμμα στραμμένο στις εκλογές, αφενός στοχεύουν στην όσων μας έκλεψαν τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, οι κυβερνήσεις και η εργοδοσία και στην συνέχιση της αντεργατικής πολιτικής τους, αφετέρου θα εκμηδενισθούν από την μείωση του αφορολόγητου και σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τη μεγάλη χασούρα από τις μειώσεις μισθών, συντάξεων και την φοροληστεία που μας επέβαλαν.
Δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο η ζωή των εργατοϋπαλλήλων, των συνταξιούχων, των μικρών ΕΒΕ και αγροτών, με την καπιταλιστική ανάπτυξη, που ξεδιάντροπα η κυβέρνηση την βαφτίζει «δίκαιη». Μέσα στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη ανάπτυξη και αυτό μας το δείχνουν καθαρά μια σειρά κλάδοι που βρίσκονται σε πορεία ανάπτυξης χρόνια τώρα (Τρόφιμα-Ποτά, Τηλεπικοινωνίες, Τουρισμός, Φάρμακο, Ιδ. Υγεία), αλλά οι εργαζόμενοι πληρώνονται στη πλειοψηφία τους με τους άθλιους μισθούς των 586 και 511 ευρώ μεικτά, χωρίς ΣΣΕ, σε καθεστώς εντατικοποίησης και τρομοκρατίας, σε αρκετές περιπτώσεις απλήρωτοι για μήνες, το ίδιο και οι μικρομεσαίοι αγρότες και μικροΕΒΕ που συνθλίβονται από το μεγάλο κεφάλαιο.
Τα όσα λέει η κυβέρνηση για την μείωση της ανεργίας, απέχουν πολύ από την πραγματικότητα, αφού από τις λίστες των ανέργων, έφυγαν πάνω από 500.000 άνεργοι που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν για να βρουν δουλειά, αφού η πλειοψηφία των νέων θέσεων εργασίας είναι προσωρινές (8μηνα, 2μηνα ή μερικής απασχόλησης). Το 1 εκατομμύριο άνεργοι, οι εκατοντάδες χιλιάδες ευκαιριακά απασχολούμενοι, απλήρωτοι, ανασφάλιστοι, δείχνουν την πραγματικότητα της δήθεν μεταμνημονιακής εποχής.
Η «κανονικότητα» που επαγγέλλεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, την υπαγορεύει ο ΣΕΒ, η Ε.Ε, το ΔΝΤ που είναι όργανα των καπιταλιστών.
Περιλαμβάνει τους άθλιους μισθούς και συντάξεις που αυτοί επέβαλαν, ιδιαίτερα για τη νεολαία ακόμα πιο εξευτελιστικούς μισθούς με την διατήρηση του υποκατώτατου μισθού, της μαθητείας, την διαγραφή των σπουδαστών δημοσίων ΙΕΚ από το μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ, την συνέχιση της άγριας φοροληστείας, την παγίωση του ΕΝΦΙΑ, την διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος σε πολλά φτωχά λαϊκά σπίτια και 500.000 απειλητικά “ραβασάκια” που έχουν σταλεί από τη ΔΕΗ σε νοικοκυριά που τους ζητούν το 30% του χρέους για να μπουν σε ρύθμιση”.
Φέρνει ένταση των πλειστηριασμών δεκάδων χιλιάδων λαικών σπιτιών, μικρομάγαζων, μικροχωραφιών, λαικών καταθέσεων, από τις τράπεζες, την εφορία και τους δήμους, για χρέη ακόμα και 500 ευρώ, όπως ψήφισε ανήμερα της εργατικής πρωτομαγιάς η δήθεν αριστερή κυβέρνηση των καπιταλιστών, φέρνει ένταση των διώξεων όσων αγωνίζονται για την προστασία της πρώτης εργατικής-λαικής κατοικίας και σήμερα δικαζόμαστε απο το τριμελές πλημμελειοδικείο της πόλης μας, εγώ ως πρόεδρος του ΕΚΝΛ, ένας ακόμα συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ και άλλοι 5 διαδηλωτές, με ανυπόστατες κατηγορίες, γιατί διαδηλώσαμε την αντίθεσή μας τον περασμένο Γενάρη στους πλειστηριασμούς λαικών σπιτιών και εργαλείων δουλειάς.
Η μεταμνημονιακή εποχή, περιλαμβάνει την 10ετή φυλάκιση της καθαρίστριας από τον Βόλο, η οποία δεν έκλεψε, αλλά για να βρει μια δουλειά για να ζήσει τα παιδιά της και για να κρατήσει την επιμέλειά τους, έγραψε πριν 25 χρόνια ότι τέλειωσε το δημοτικό σχολείο που δεν μπόρεσε να τελειώσει όχι με δική της ευθύνη, αλλά αυτών που την έστειλαν στην φυλακή, αποδεικνύοντας ότι η αστική δικαιοσύνη μόνο τυφλή δεν είναι. Εξοντώνει τους εργαζόμενους που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και αφήνει στο απυρόβλητο τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες. Μόνο στην Λάρισα, είναι γνωστό ότι είναι αρκετοί αυτοί που έχουν «χρεωκοπήσει» τις επιχειρήσεις, αφήνοντας χρέη πολλών δεκάδων εκατομμυρίων προς τους εργαζόμενους, τα ασφαλιστικά ταμεία, το δημόσιο και κυκλοφορούν άνετοι και ωραίοι χωρίς να τους αγγίζει καμιά δικαιοσύνη και καμία κυβέρνηση, όπως και εκείνοι που κλέβουν τον ιδρώτα των εργαζομένων, τα ασφαλιστικά ταμεία και το δημόσιο καθημερινά.
Μετά το τέλος της συγκέντρωσης μας θα πάμε όλοι στα δικαστήρια αξιώνοντας την άμεση αποφυλάκιση της καθαρίστριας και την επιστροφή στην δουλειά που εργαζόταν επί 20 χρόνια σε παιδικό σταθμό του Βόλου, μιας και σήμερα εξετάζεται η αίτηση αναίρεσης της ποινής της και παράλληλα να απαιτήσουμε την αθώωση των 7 αδίκως κατηγορούμενων και το σταμάτημα όλων των διώξεων όσων αγωνίζονται για την προστασία της λαϊκής στέγης.
Η κανονικότητα της κυβέρνησης όμως, δεν περιλαμβάνει την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, αλλά την εφαρμογή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του άθλιου νόμου Βρούτση της Ν.Δ, που έλεγε ότι θα καταργήσει, με τον οποίο καταργούνται οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και καθορίζει τον κατώτερο μισθό ο εκάστοτε υπουργός εργασίας, με βάση την δημοσιονομική κατάσταση και τις απαιτήσεις του ΣΕΒ, ο οποίος λέει ότι δεν έχει αντίρρηση να δωθούν 20-25 ευρώ αύξηση τον μήνα, αρκεί η κυβέρνηση να τους μειώσει την εργοδοτική ασφαλιστική εισφορά, δηλαδή να χτυπήσει περισσότερο τα ασφαλιστικά ταμεία, που αυτοί με τις κυβερνήσεις τους καταλήστευσαν δεκαετίες τώρα και να βγουν ξανά κερδισμένοι.
Η επεκτασιμότητα μόλις 5 ΚΣΣΕ, από τις πάνω από 140 που υπήρχαν, αφορά μικρό ποσοστό εργαζομένων σ’ αυτούς τους κλάδους, με δεδομένο ότι έχουν δημιουργήσει πανσπερμία εργασιακών σχέσεων που αφήνει ακάλυπτο μεγάλο μέρος εργαζομένων, ενώ σε γενικότερο επίπεδο, εφόσον δίνεται η δυνατότητα του βέτο στους εργοδότες, δεν εξασφαλίζεται η υποχρεωτικότητα, ενώ σε πολλούς κλάδους δεν υπάρχει σήμερα ΚΣΕΕ και οι εργοδότες αρνούνται την υπογραφή της.
Στην πράξη τους δίνει τη δυνατότητα να στήνουν Ενώσεις Προσώπων γα να μειώνουν τους μισθούς. Σήμερα το 53% των νέων εργαζόμενων εργάζεται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και αμείβεται με 378 ευρώ μεικτά. Αυτή η πλειοψηφία εργολαβικών, ενοικιαζόμενων, μόλις το 10% καλύπτεται από ΣΣΕ.
ΣΣΕ, χωρίς την κατάργηση των μνημονιακών νόμων, με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, χωρίς σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, με χαμηλούς μισθούς, δεν λύνουν ουσιαστικά κανένα πρόβλημα.
Η επιστροφή στην «κανονικότητα», όπως δείχνει και μεταμνημονιακός όπως μας λένε κρατικός προϋπολογισμός για το 2019, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαικά στρώματα θα συνεχίσουν να πληρώνουν δυσβάσταχτους έμμεσους και άμεσους φόρους που αυξάνονται κατά 1 δις. ευρώ, ΕΝΦΙΑ, με διατήρηση των κουτσουρεμένων συντάξεων και μισθών. Με την μείωση της δαπάνης για τις συντάξεις κατά 275 εκ. ευρώ, με την μείωση κατά 63 εκ. ευρώ του κονδυλίου για τα επιδόματα ανεργίας των 361 ευρώ που παίρνει μόλις το 10%, ενώ αυξάνεται κατά 191 εκ. ευρώ, το κονδύλι για επιδότηση εργοδοτών για ολιγόμηνες προσλήψεις πάμφθηνου εργατικού δυναμικού, με διαιώνιση των ελλείψεων σε νοσοκομεία λόγω της νέας μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης κατά 65 εκ. ευρώ, που προστίθεται στις περσινές μειώσεις 363 εκ. ευρώ, σε σχολεία, στους δήμους που σε πολλούς πλέον τα ίδια έσοδα από ανταποδοτικά τέλη και φορολογία, ξεπερνούν την κρατική χρηματοδότηση, για να βγαίνουν έτσι τα ματωμένα πλεονάσματα και να διασφαλίζονται τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.
Λίγη σημασία έχει το από ποια τσέπη του λαού θα έρθουν οι νέες περικοπές. Η εξισορρόπηση του ελλείμματος από την αναβολή της μείωσης των συντάξεων, θα προέλθει από την περικοπή δαπανών που αφορούν τα λαϊκά στρώματα, όπως τα σχολικά γεύματα 190 εκ. ευρώ, η δημιουργία μονάδων προσχολικής εκπαίδευσης 140 εκ. ευρώ, η επιδότηση φτωχών ασφαλισμένων για συνταγογραφούμενα φάρμακα 240 εκ. ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή παραμένουν τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, με επιδοτήσεις ασφαλιστικών εισφορών και μείωση της φορολογίας του.
Αυτή είναι η πραγματικότητα της μεταμνημονιακής εποχής και της καπιταλιστικής ανάπτυξης και δεν μπορούν να την κρύψουν, ούτε με τα ψέματα, ούτε με τα ψίχουλα από τα ματωμένα πλεονάσματα.
Γι’ αυτό γυρίζουμε την πλάτη μας στην προσπάθεια του μεγάλου κεφαλαίου, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της Ν.Δ, των άλλων αστικών κομμάτων, αλλά και των στελεχών τους σε Περιφέρεια και Δήμους, να μας υποτάξουν στον δήθεν «εθνικό στόχο» της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Καμία ανοχή σ’ αυτές τις πολιτικές, καμία αυταπάτη και μείωση των απαιτήσεων, ούτε και απογοήτευση. Όλα αυτά που χάθηκαν στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, θα μπορέσουμε να τα ξανακερδίσουμε μόνο με τον ταξικό αγώνα, με ισχυρά συνδικάτα, με κοινή δράση και συμμαχία με τους μικρούς αγρότες και ΕΒΕ.
Ταυτόχρονα οφείλουμε να δυναμώσουμε τον αγώνα μας, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, που γίνονται για τα συμφέροντα των μονοπωλίων από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε, Ρωσία και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ενάντια στην συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης σ’ αυτούς, η οποία δεν διστάζει να μετατρέψει την Λάρισα και ολόκληρη τη χώρα σε Αμερικανονατοϊκό ορμητήριο πολέμου, για ν’ αναβαθμίσει τις επιδιώξεις του κεφαλαίου στο μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της ευρύτερης περιοχής σε Βαλκάνια και Μεσόγειο, δίνοντας 4 δις. ευρώ ετησίως στο ΝΑΤΟ για τους πολεμικούς σχεδιασμούς του. Ούτε οι έλληνες εργαζόμενοι, ούτε καμιάς άλλης χώρας, δεν πρέπει να χύσουν το αίμα τους για τα συμφέροντα των πετρελαιάδων, των εμπόρων όπλων, των εφοπλιστών.
Πρέπει να δυναμώσουμε την πάλη ενάντια στην παρουσία των αμερικανικών κατασκοπευτικών ντρόουνς στην 110 Π.Μ, στις Βάσεις και στο ΝΑΤΟ, ενάντια στην παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων της χώρας μας, ενάντια σε κάθε αλλαγή συνόρων, ενάντια σε κάθε προσπάθεια περιστολής των συνδικαλιστικών-λαικών ελευθεριών.
Να αποκρούσουμε τις φασιστικές, εθνικιστικές, σοβινιστικές, ρατσιστικές αντιλήψεις και πρακτικές, τους φορείς τους, που αξιοποιεί η αστική τάξη και ο ιμπεριαλισμός, στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες, για να υπερασπίζει το σύστημά της και τα συμφέροντα της. Να απομονώνουμε σε κάθε χώρο δουλειάς, αλλά και στα σχολεία των παιδιών μας, την εγκληματική ναζιστική Χ.Α και άλλα φασιστοειδή, που με το προσωπείο του ψευτοπατριωτισμού, χύνουν το δηλητήριο του εθνικισμού, του ρατσισμού, με στόχο να χτυπήσουν το εργατικό-λαϊκό κίνημα, να μολύνουν νέα παιδιά, όπως έκαναν προχθές με την οργάνωση εθνικιστικής κινητοποίησης μαθητών στην πόλη μας, με την καθοδήγηση τέτοιων φασιστικών στοιχείων.
Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαικά στρώματα, θα είναι χαμένοι και από τη σκληρή διαπάλη των ιμπεριαλιστών για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων και από την καπιταλιστική ανάπτυξη για την οποία πασχίζουν η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, περιφέρεια και δήμοι, εργοδοτικοί και κυβερνητικοί συνδικαλιστές.
Γι’ αυτό χρειάζεται οργάνωση των εργατοϋπαλλήλων στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς και αγώνας με ταξικό προσανατολισμό και αιτήματα που υπηρετούν τις δικές μας ανάγκες και όχι του κεφαλαίου. Να ξεριζώσουμε τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό από τα συνδικάτα.
Δεν πρέπει να χαρίσουμε τίποτα, πρέπει να πολεμήσουμε τη λογική “περασμένα- ξεχασμένα”. Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε τη ζωή μας. Η ζοφερή κατάσταση που διαμορφώνει για την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, ο καπιταλισμός και τα κόμματά του, δεν είναι μονόδρομος.
Σήμερα υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν όλες οι σύγχρονες ανάγκες μας. Η ικανοποίησή τους απαιτεί την κατάργηση της καπιταλιστικής εξουσίας και ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και διανομής που μπαίνουν εμπόδιο και την δημιουργία μιας κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου κουμάντο θα κάνει η εργατική τάξη, που θα αναπτύσσει όλες τις παραγωγικές δυνατότητες του τόπου, προς όφελος των λαικών αναγκών και όχι των καπιταλιστών. Αυτός είναι ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, για τον οποίο πρέπει να παλέψουμε ως εργατική τάξη.